بازگشت

فساد و فحشا


ابوسعيد خدري گفته است؛ پيامبر (ص) پس از تلاوت آيه 59 سوره مريم فرمود:

«شصت سال ديگر، كساني خواهند آمد كه نماز را تباه كنند و در پي شهوات روند. اينان قرآن را تلاوت مي كنند، ولي قرآن از حنجره آنان فراتر نمي رود.» [1] .

تاريخ گواه است كه در نيمه دوم قرن اول، بنيانهاي اخلاقي جامعه به دست حزب اموي ويران شده است چرا كه معاويه در خانه اي به دنيا آمده است كه پيش از اسلام مركز فساد و فحشا بوده و مادر او، هند جگرخوار، از زنان بدنام آن زمان بوده است و معاويه جز ابوسفيان به چهار نفر ديگر منسوب بوده كه با هند زنا كرده بودند. [2] .

يزيد نيز عاشق زني شوهردار به نام ارينب، دختر اسحاق، شد و معاويه با مكر و فريب، او را از شوهرش، عبداللَّه بن سلام، جدا كرد تا به وصال فرزندش برساند ولي امام حسين (ع) با درايت از اين دزدي ناموسي، جلوگيري كرد. [3] .

پرواضح است در حكومتي كه سران آن چنين باشند، عمال و مزدوران آنان حال بهتري نخواهند داشت. به تعبير رهبر ژرف انديش انقلاب - حضرت آيت اللَّه خامنه اي مدظله -: «هر كس كه دنياطلب تر، شهوتران تر و براي به دست آوردن منافع شخصي، زرنگ تر و با صدق و راستي بيگانه تر است، سر كار مي آيد؛ آن وقت نتيجه اين مي شود كه امثال عمر بن سعد و شمر و عبيداللَّه بن زياد مي شوند رؤسا و مثل حسين بن علي (ع) به مذبح مي رود و در كربلا به شهادت مي رسد.» [4] .


پاورقي

[1] الميزان، ج‏14، ص‏80.

[2] شرح نهج‏البلاغه، ج‏1، ص‏336.

[3] الامامة و السياسة، ابن‏قتيبه دينوري، جزء 1، ص‏173 - 166، دار المنتظر، بيروت.

[4] انقلاب و عبرتها (سخنان مقام معظم رهبري در جمع بسيجيان)، ص‏12، تبليغات و انتشارات سپاه.