شما مطمئن باشيد هنگامي كه سر سفره نشسته ايد و غذا مي خوريد شيطان خيلي كاري به شما ندارد. ولي وقتي مي خواهيد نماز بخوانيد، فعال مي شود چون از نماز كار برمي آيد، بنابراين مي بينيد كه در نماز دچار وسوسه مي شويد ولي در غذا


خوردن چنين حالتي نداريد. حال، كربلا از نماز مهم تر است و شيطان در سطحي كردن آن فعال تر است، يعني اگر كسي به كربلا برسد نماز و روزه و حجش و در يك كلام همه چيزش درست مي شود، ولي عكس آن نيز صادق است، اگر كسي كربلا نداشته باشد، يقين بدانيد كه هيج ندارد و نمونه آن اينكه در شب قدر - اين شب با عظمت - زيارت امام حسين عليه السلام را مي خوانيم، در روز عرفه زيارت معروف اباعبدالله را مي خوانيم، چرا؟ چون بدون حسين و كربلا به حقيقت شب قدر و روز عرفه نمي توان رسيد. اين حرف ما نيست حرف خود معصوم است، پس عزيزان، كربلا حقيقتي قدسي، روحاني، متعالي، انسان ساز و شرك برانداز دارد، بايد تلاش كنيد تا آن را دريابيد و مواظب باشيد از جنبه ي روحاني آن غافل نشويد، به سادگي هم اين جنبه از كربلا دست يافتني نيست، اگر به سادگي دست يافتني بود، كربلا نبود! داستان رستم و اسفنديار بود!!! اگر به صورت قهوه خانه اي حسين عليه السلام را مي شد پيدا نمود، ديگر حسين عليه السلام نبود؟ رستم و اسفنديار بود، با روح و فضاي قهوه خانه اي كه نمي توان حسين را يافت، عرض من اين است كه به جان خود حسين عليه السلام براي اينكه روح كربلا را به دست بياوريم، بايد از زاويه هاي مختلف تلاش كرد، و اگر به حقيقت آن رسيديم، انشاءالله به لطف و كرم حضرت حق به همه چيز رسيده ايم و تلاش شيطان را در بي ثمر كردن توجه شما به حسين عليه السلام فراموش نكنيد تا در فهم و درك آن دقت لازم را داشته باشيد.