خصوصيات كتابي را كه در پيش روي داريد مي توان به صورت زير برشمرد:

اول اينكه، كتاب سعي دارد ما را به حضور در صحنه ي كربلا دعوت كند و بطور جدي خود را از يك تاريخ نگاري صرف، جدا مي كند.

دوم اينكه در كتاب سعي بر اين است كه خواننده در زواياي روحي معمار كربلا وارد شود تا بسياري از سوالهايي كه ممكن است نسبت به كربلا برايش پيش آيد، دفع گردد؛ مثل اينكه هموراه از خود مي پرسيم آيا امام حسين عليه السلام مي دانستند در سير بسوي كربلا كشته مي شوند يا نه؟ و سؤالاتي از اين قبيل.

سومين خصوصيت اينكه شعارهايي مانند «فياسيوف خذيني» و «هل من ناصر ينصرني» و... به گونه اي تحليل شده كه خواننده احساس مي كند دريچه اي بسوي فهم حقيقي اين شعارها در جلوي چشمش گشوده شده است.

چهارم اينكه در حين مطالعه ي كتاب، خواننده احساس ميكند كربلا آيينه ايست در مقابلش تا هر لحظه خود و جامعه و انقلاب اسلاامي را ارزيابي كند و نسبت به وضع موجود جامعه ي خود به خصوص در برخورد با فرهنگ مدرنيته تحليل داشته باشد و كربلا را عبرتي براي پيش برد و حفظ انقلاب اسلامي قرار دهد.

پنجمين ويژگي اين كتاب اين است كه در آن سعي شده است تا ادبيات و فضاي سخنراني حفظ شود تا احساس حضور و شهود و انس و اتحاد با امام عليه السلام حفظ شود و خواننده احساس بيگانگي با حادثه ي كربلا نداشته باشد.

و ششم اينكه نقيصه ي موجود در كتابهاي راجع به واقعه ي كربلا، يعني نبودن تحليل بر اين حادثه، در اين كتاب تا حد امكان رفع شده است به اين اميد كه خواننده بتواند زندگي امروزين خود را از كربلا كسب كند.

انتشارات لب الميزان