بسم الله الرحمن الرحيم

«اعظم الله اجورنا بمصابنا الحسين - عليه السلام - و جعلنا، و اياكم من الطالبين بثاره مع امام المهدي من آل محمد - صلواة الله عليه و آله»

كربلا به وسعت همه انسانيت است براي تك تك انسان ها، در تمام طول حياتشان، تا هر كس خود گمشده اش را در هر عرصه اي از عرصه هاي ابتلاء و امتحان آن گونه كه بايد حسيني بشود، بيابد. امام حسين عليه السلام معني حيات صحيح ديني را در ظلمت زمين كه همواره ظالمان بر ظلمت آن مي افزايند به ما آموخت، تا ما سرگردان نمانيم.

امام حسين عليه السلام معاويه و يزيد را به عنوان موانعي براي زندگي ديني در مقابل خود دارد تا همه انسان ها بدانند كه جهان، هرگز بي معاويه و يزيد نمي شود، و بنا نيست وقتي ظلمت معاويه اي خود مي نماياند حسين عليه السلام خانه نشيني پيشه كند و درخشندگي خود را به صحنه نياورد. هر سالي كه با كربلا روبرو مي شويم گويا هنوز اين صحنه زنده است. و به اندازه اي كه ما عوض شده ايم حسين عليه السلام با ما سخن دارد.

ما در اين سلسله بحث بنا داريم شرايط اجتماعي سياسي زمان اباعبدالله عليه السلام را ارزيابي كنيم تا معنا شود كه هميشه در هر شرايطي حسين عليه السلام است كه دستگير ماست؛ تا هيچ زمان و زمانه اي را، بهانه اي براي فرونشاندن انگيزه هاي متعالي خود و حيات ديني خود نكنيم.