بانويي از بني هاشم در خانه ي يزيد بود. منظره ي سر مطهر امام حسين را كه ديد سخت و با صداي بلند بر آن حضرت سوگواري كرد و ندا در داد: يا حبيباه، يا سيد اهل بيتاه، يابن محمداه، ياربيع الارامل و اليتامي، يا قتيل اولاد الادعياء؛ اي محبوب دلها، اي آقا و بزرگ اهل بيت و خاندانت، اي فرزند محمد، صلي الله عليه و آله و سلم، اي دلنواز بيوه زنان و يتيمان، اي كشته ي اولاد زنازادگان.

راوي گفت: هر كس كه ناله و ندبه ي اين بانوي هاشمي نسب را شنيد، به گريه درآمد. [1] .

در اين عبارت، آن بانوي باجلالت كه از اقرباي امام حسين بود، حضرت را با اوصافي ستوده است:

1 - اي محبوب دلها، يا، اي محبوب همه ي فاميل، يا اي محبوب خويش و بيگانه؛ اين جمله حاكي از محبوبيت ويژه امام حسين در نزد عموم طبقات مسلمين، بخصوص در نزد بني هاشم است و اينكه آن بزرگوار در نظر مردم جايگاهي بس رفيع، مقامي بسيار عالي و بلند داشته كه نظر انداز جامعه بوده است.

2 - اي سيد و آقاي اهل بيت؛ اين جمله حاكي از آن است كه موضع


امام حسين در ميان اهل بيت و خاندان بني هاشم موضعي بسيار بالا و ارجمند بوده و احترام خاصي در ميان افراد فاميل داشته است.

3 - اي فرزند محمد؛ و راستي چه افتخاري بالاتر از اين كه حسين فرزند محمد، صلي الله عليه و آله و سلم، باشد.

4 - اي نوازشگر بيوه زنان و يتيمان؛ اين عبارت حاكي از آن است كه زنان شوهر از دست داده و كودكان يتيم، در پرتو وجود امام حسين، روزگاري با نشاط، با رونق و باطراوتي داشتند كه درد فقدان شوهر و بي پدري را احساس نمي كردند.

5 - اي كشته ي فرزندان زنازادگان؛ آري؛ چه كساني اقدام به كشتن حسين، عليه السلام، و ريختن خون پاك او كردند؟ كساني كه از پدران پاك و محيط خانوادگي سالم برخوردار نبودند.