حضرت علي بن الحسين، عليه السلام، خطبه ي بسيار غرا و شورانگيزي در مسجد شام خوانده اند كه از جد امجدش رسول الله و جد ديگرش اميرالمؤمنين و جده اش فاطمه و ساير افراد خانواده ي پاكش سخن گفته است، از جمله راجع به شخصيت والا و آسماني پدر مظلومش، امام حسين، عليه السلام، مطالب زير را فرموده است:

انا ابن المقتول ظلما انا ابن مجزوز الرأس من القفا انا ابن العطشان حتي قضي انا ابن طريح كربلا انا ابن مسلوب العمامة و الرداء انا ابن من بكت عليه ملائكة السماء انا ابن من ناحث عليه الجن في الارض و الطير في الهواء انا ابن من رأسه علي السنان يهدي انا ابن من حرمه من العراق الي الشام تسبي؛ [1] .

منم فرزند آن كسي - حسين - كه از روي ظلم و ستمگري او را كشتند. منم فرزند آن كسي كه سرش را از قفا بريدند. منم فرزند آن آقايي كه تشنه كام بود تا از دنيا درگذشت. منم فرزند آن كسي كه بدنش در كربلا روي زمين افتاده بود. منم فرزند آن آقايي كه ملائكه آسمان بر او گريه كردند. منم فرزند آن امامي كه جنيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحه


نمودند. منم آن كسي كه سرش را بر نيزه زده، به عنوان هديه - براي يزيد - بردند. منم فرزند آن كسي كه حرم محترمش را از عراق به سوي شام، به عنوان اسارت بردند.

فرازهاي نه گانه، هر كدام جداگانه حاكي از شخصيت والا و فداكار و ايثارگري سيدالشهداء و از عظمت و جلال و رتبه عالي و مقام رفيع حضرت امام حسين، عليه السلام، است.

1 - حسين، عليه السلام، به فرموده ي فرزندش زين العابدين مقتول ظلم و ستم است و اتفاقا همين عنوان (مقتول ظلما) يا (مظلوما) در قرآن كريم آمده، مورد لطف پروردگار قرار گرفته است. [2] .

2 - سر آن بزرگوار از قفا بريده شد و اين خود نهايت مظلوميت است و چون در راه خدا بوده، موجب بزرگترين اجر و پاداش الهي است.

3 - او تشنه لبي است كه با كام عطشان به شهادت رسيد و اين از مزاياي بزرگ امام حسين، عليه السلام، است كه شهادت او را ممتاز گردانيده است زيرا كشته شدني كه مقرون با تشنگي، جگر تفتيده و لب خشك باشد، غير از كشته شدن معمولي است.

4 - امام حسين شهيدي است كه بدن مباركش را روي خاك گرم


كربلا انداختند و اين چنين اهانتي درباره آن پيكر مطهر، كه مجسمه ي تقوا و طهارت و عينيت بزرگواري و عدالت و عرش عظيم خدا بود، روا داشتند و اين هم شرفي اضافه است كه شهادت امام حسين، عليه السلام، را افضل شهادتها گردانيده است.

5 - حسين بن علي شهيدي است كه عبا و عمامه ي او را به غارت بردند و اين چنين شرارتها را بني اميه در مورد او انجام دادند و نه تنها بدن مباركش، در معرض آسيبهاي بي حساب دشمن، قرار گرفت كه حتي لباسهاي او از دستبرد آن از خدا بي خبران مصون نماند و جامه و عمامه و عباي او را به تاراج بردند.

6 - حضرت امام حسين، عليه السلام، شهيدي است كه فرشتگان آسمان بر او گريستند. تنها انسانها نيستند كه بر او مي گريند، بلكه ملائكه نيز براي او سوگوار مي باشند، و اكنون بنگريد او چه شهيدي است كه ملائكه براي او گريه و زاري مي كنند.

7 - ابا عبدالله الحسين شهيدي است كه جنيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحه خواني و مرثيه سرايي مي كنند. او متعلق به بشر تنها نيست و تنها ملائكه دلداده ي او نيستند، بلكه جنيان و حتي طيور هوا نيز به ياد اويند و برايش نوحه گري مي كنند.

8 - او شهيدي است كه علاوه بر شهادت و مصايب بي شمار، سر مباركش را نه تنها از بدن جدا كردند، بلكه آن سر مطهر را به عنوان


هديه براي يزيد پليد بردند.

9 - امام حسين بود كه پس از شهادت حرم محترمش را اسير نموده و از عراق به سوي شام بردند. بله، همه اينها در راه خدا بود و از اين رو مقام او از همه بالاتر است.