سيد بن طاووس، اعلي الله مقامه، نقل مي كند كه ابن عبدالبر اندلسي، در جزء چهارم از كتاب عقد الفريد آورده است كه به حضرت امام زين العابدين، عليه السلام، عرض شد: چقدر فرزندان پدر شما كم مي باشند؟

حضرت فرمود: العجب كيف ولدت له كان يصلي في اليوم والليلة الف ركعة فمتي كان يتفرغ للنساء؟؛ [1] جاي شگفتي است كه براي آن حضرت فرزندي پديدار گرديد، كسي كه شبانه روز هزار ركعت نماز مي خواند كجا فراغتي داشت كه با زنان و همسرانش باشد؟


در اينجا پسري كه عمري را با پدر بزرگوار خود گذرانيده، از پدر، سخن مي گويد و حالات او را بيان كرده، سيماي زيباي او را براي جوامع انساني ترسيم مي كند.

به فرموده ي حضرت امام زين العابدين، عليه السلام، پدر والامقامش امام حسين ارواحنافداه، در هر شبانه روز، هزار ركعت نماز مي خوانده اند.

شگفتا، از شوق و علاقمندي امام حسين به عبادت و نماز و بندگي خداوند؛ افراد معمولي، گاهي از خواندن چند ركعت نافله و نماز مستحبي، احساس خستگي نموده، از حضور در مجلس ذكر و دعايي، كه مقداري از حد معمول تجاوز كند، خودداري مي كنند. اكنون عشق سوزان و دلدادگي حضرت امام حسين، عليه السلام، به عبادت و بندگي خداوند را بنگريد كه در وقت شب، كه بهترين وقت و مناسب ترين زمان، براي استراحت و آسايش است، آن ولي اعظم خداوند، بپا مي خاسته و ده ركعت يا بيست ركعت يا پنجاه ركعت نماز مي خوانده كه هزار ركعت نماز بجا مي آورده اند.

اين مطلبي است كه مطلع ترين افراد خاندان امام حسين، عليه السلام، نقل مي كند؛ كسي كه به طور دقيق، مطالب را مي داند و از روي حدس و گمان و تخمين، نقل مطالب نمي نمايد. چنانكه از ديد ديگر اين سخن


سخن امام معصوم است يعني؛ كسيكه در خلال زندگي خلاف نمي گويد و گزافه گويي نمي كند و آلوده به هيچ گناهي، و از جمله مدح بيجا و متعصبانه نيست و از اين رو اين نقل را حمل بر عين واقع مي كنيم كه نقل را حمل بر عين واقع مي كنيم كه ناقل آن چنين شخصيت عظيم، بزرگ و بي نظيري است.

و اكنون كه ما از اين رهگذر، سيماي زيبا و ملكوتي امام حسين را شناختيم و يك عاشق «الله»، عاشق بي تاب و دلداده، عاشق واله و سرگردان، عاشق خواب از دست داده، در نظر ما مجسم شد، جا دارد كه گامي در راه او برداشته، بزودي از عبادت، خسته نشويم، و شوق به عبادت و نيايش در جانمان زنده شود.

باري امام حسين، فرزند پاك مولاي متقيان و اميرمؤمنان حضرت علي، عليه السلام، است كه آن بزرگوار بطور مسلم در هر شبانه روز، هزار ركعت نماز بجا مي آورد. و در نقلي آمده است كه پانصد نخل خرما را با دست خود غرس كرده و ترتيب داده بود و پاي هر يك از درختان در شب و روز، دو ركعت نماز مي خواند [2] كه مجموع آنها هزار ركعت مي شود و بنابراين امام حسين، عليه السلام، راه پدر بزرگوار خود را ادامه مي داد.

قابل ذكر است كه در ميان امامان بعد از امام حسين، نيز چند نفر داريم كه با همين خصوصيت در تواريخ و كتب سير از آنها ياد شده


است؛ از جمله حضرت امام زين العابدين و حضرت رضا، صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين. [3] .