فرزند بيداد پيشه ي «مرجانه» پس از كشتن سفير قهرمان حسين عليه السلام و ميزبان غيرتمند و باوفاي او، «هاني» سر آن دو انسان اصلاح طلب و آزاده را به همراه دو تن از اموي پرستان تاريك انديش و دنيا طلب به سوي «يزيد» گسيل داشت.

بدين سان از تاريخ چنين دريافت مي گردد كه قيام «مسلم» بر ضد تجاوز و بيداد «عبيد» روز سه شنبه برابر با هشتم ذيحجه اتفاق افتاد؛ و اين روز تاريخي همان روزي بود كه سالار شايستگان، حضرت حسين عليه السلام، نيز پس از اقامتي چند ماهه در كنار كهن ترين معبد توحيد و تقوا، پس از وداع خانه ي خدا راه كوفه و عراق را در پيش گرفت.

گفتني است كه حسين عليه السلام پس از هجرت از مدينه و از كنار آرامگاه نياي گرانقدرش، پيامبر بخشي از روزهاي ماه شعبان، رمضان، شوال و ذيقعده را در مكه و در كنار خانه ي خدا سپري كرد و آن گاه براي انجام وظيفه و به دوش كشيدن بار گران رسالت خطير خويش به سوي عراق حركت كرد.