امام حسين عليه السلام در كمك رساني به طبقات محروم جامعه، گاهي شكر تصدّق مي داد. از آن حضرت پرسيدند: اي فرزند رسول اللّه! چرا شكر در راه خدا مي دهيد؟ فرمود: من خودم شكر دوست دارم و خداي متعال در قرآن شريف فرموده است: «لَنْ تَنالوا البرَّ حَتّي تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ» [1] ؛ «هرگز به مقام حقيقي نيكوكاران نمي رسيد، مگر اين كه از آنچه دوست مي داريد در راه خدا انفاق كنيد.» و انفاق دوست داشتني ترين مال پيش من، از بهترين چيزهاست. [2] .