ص 224: و تسديد العطف الانساني منا فرض من اقدس الفروض علي الناضرين في سير الغابرين [1] (فلسفه ي عزاداري سيدالشهداء و پاداشي كه بايد تاريخ بدهد) لأن العطف الانساني هو كل ما يملك التاريخ من جزاء و هو الثروة الوحيدة التي يحتفظ بها الخلود [2] (فلسفه ي تذكر سيدالشهداء از يك جنبه مربوط به ماست كه از يك سرچشمه ي فيض استفاده مي كنيم، از طرف ديگر تقديري از شهدا و شهادت است، و از طرف ديگر يك فريضه ي تاريخي و يك وظيفه ي اجتماعي در برابر اجتماع است)...

منفعت فردي عامل تنازع و تضارب و قبض و استخدام اجتماع است، و حس منفعت عمومي و به عبارت ديگر اصولي عالي اخلاقي انساني عامل حفظ و تعاون و افاضه و اعانه است. پس اصحاب خير عموم، خدام واقعي اصول و نواميس اجتماعند و از همين جهت است كه اجتماع از آنها تقدير مي كند.

[1] [و اقامه و تحريک عواطف انساني از سوي ما يکي از مقدس‏ترين واجباتي است که بر ناظران در سيره‏ي گذشتگان واجب گشته است.].

[2] [زيرا عواطف انساني تمام پاداشي است که تاريخ مي‏تواند به کسي بدهد، و آن تنها ثروتي است که جاودانگي با آن محفوظ مي‏ماند.].