مسأله ي ديگر كه قرآن مجيد در سبك و روش تبليغي پيغمبران نقل مي كند، تواضع و فروتني است (نقطه ي مقابل استكبار). كسي كه مي خواهد پيامي را، آنهم پيام خدا را به مردم برساند، بايد در مقابل در نهايت درجه فروتن باشد، يعني پرمدعايي نكند، اظهار انانيت و منيت نكند، مردم را تحقير نكند، بايد در نهايت خضوع و فروتني باشد. [قرآن كريم از زبان نوح عليه السلام خطاب به گروهي از قومش مي فرمايد:] «او عجبتم ان جاءكم ذكر من ربكم علي رجل منكم» [1] آيا تعجب مي كنيد كه پيام پروردگار شما، ذكر پروردگار شما، مايه ي تنبيهي كه از طرف پروردگار شماست، بر مردي از خود شما بر شما آمده است؟ عبارت «من ربكم» نشاندهنده ي اين است كه نمي خواهد خدا را به خودش اختصاص بدهد و در چنان مقامي بگويد خداي من، شما كه قابل نيستيد تا بگويم خداي شما. بعد مي گويد: «علي رجل منكم» بر مردي از خود شما، من هم يكي از شما هستم.

شما ببينيد چقدر تواضع در اين آيه ي كريمه نهفته است كه خطاب به پيغمبر اكرم مي فرمايد: «قل انما انا بشر مثلكم» بگو به مردم من هم بشري مثل شما هستم، «يوحي الي» بر يكي از امثال خود شما وحي نازل مي شود، «انما الهكم اله واحد فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صاحلا و لا يشرك بعبادة ربه احدا». [2] .