حسين (ع) با شهادت خويش دستگاه حكومت يزيد را متزلزل ساخت، زيرا به دنبال شهادتش انقلاباتي ژرف از شهرهاي مختلف اسلامي عليه بني اميه بپا خاست كه يزيد به سختي توانست چند روزه آخر عمر را با مسلمانان زندگي كند.

يزيد بيش از سه سال زنده نبود و اصلا دوران دولت بني اميه از عمر يك انسان تجاوز نكرد و سرانجام به كام نيستي سقوط نمود.

ملّت اسلامي بر ضد دولت بني اميه نهضتها و كارشكني ها آغاز نمودند و مهمتر از همه اينكه امام حسين (ع) با شهادت خويش نقاط ضعف و انحرافي بني اميه را كه مخالف با قوانين و سنت اسلام بود به مردم نشان داد.

و براي زمانهاي بعد نيروئي ايجاد كرد تا اضافه براينكه مردم خرابكاريهاي خلفاء اسلامي را باز شناسند، اصلا در دنياي انساني حق و باطل مشخص گردد.

در واقع قيام امام حسين (ع) بهترين درسي است براي كسي كه بخواهد در سايه دين زندگي سعادتمندانه بنمايد و قيام او كه همچون مشعل فروزان بر جهان تابش كرد سر مشق بزرگي است براي حيات بشري.

(گاندي) رهبر مشهور هندي گفته:

درس رهبري را از حسين آموختم زيرا وي مظلوم بود و ياريش كردند.

اينجاست كه دوام اسلام و مسلمين تا روز قيامت مرهون فداكاري هاي پيگير حسين (ع) است، همانطور كه در گرو رنجهاي طاقت فرساي رسول اكرم (ص) و نبردهاي بزرگ علي (ع) است [1] .