بازگشت

قالب دلها بكوي ماست




پروانه نيستم كه بسوزم به شعله اي

شمعم كه پاك سوزم و:

(جان را فدا كنم)!

خاموش گشته ايم و فراموش كي شويم؟

بس اينقدر كه:

(در همه جا گفتگوي ماست)!

هرجا كه هست روي زمين ارغوان سرخ

آبش ز خون ما

گلش از خاك كوي ماست!

گر بسته اند مردم ظالم (دهان خلق)

غم نيست چونكه:

(قالب دلها بكوي ماست)

دكتر قاسم رسا

نازم آن آموزگاري را كه

(در يك نصف روز)

دانش آموزان عالم را

(چنين دانا كند)

(شاهد)