آنها مي گويند: حسين عزيز! پسر پيغمبر! شما كه بهتر از ما به فقه اسلام آشنا هستيد، شما كه بهتر از ما دقايق احكام اسلام را مي دانيد.

شما چرا رعايت شرايط و مقتضيات را نمي كنيد؟!.

حسين عزيز! شما كه مي دانيد يكي از شرايط امر به معروف و نهي از منكر، احتمال تأثير است؛ اول بايد احتمال بدهيد كه گفته هاي شما اثر مي كند تا تكليف پيدا كنيد، اگر احتمال تأثير نبود امر به معروف و نهي از منكر جا ندارد.

در اين شرايط، و با اين اوضاع چگونه امر به معروف مي كنيد؟ شما كه مي دانيد برنامه ي حكومت و خلافت يزيد همان برنامه ي معاويه است، شما كه مي دانيد معاويه به هيچ كس حق سخن نداده، و همه را پيش پا نشانده و سركوب كرده بود. با اين اوضاع وخيم، و در اين شرايط اختناق، و با اين برنامه ي خشن كه از هيچ مقامي احترام نمي شود، چگونه ممكن است روبرو شده امر به معروف و نهي از منكر كرد؟!.

حسين عزيز! در اين شرايط نه تنها احتمال تأثير نيست، بلكه نتيجه به عكس خواهد بود.


انتقاد از انحرافات اين دستگاه، آنها را جري كرده بيشتر اسباب زحمت براي شما و ديگران فراهم خواهند كرد.

شما اگر بخواهيد صريحا از اعمال و اخلاق يزيد انتقاد كنيد، شما اگر بخواهيد صريحا بگوييد: يزيد چون قمار مي كند، چون شراب مي خورد، چون انحرافات جنسي دارد، حق خلافت نداشته و بايد از اين پست مقدس كنار برود، بديهي است او هم ساكت ننشسته و در مقام مقابله برخواهد آمد، و بالاخره مي ترسيم كار به جاهاي باريك كشيده و موجبات ناراحتي فراهم شود.

خلاصه حسين عزيز! چون شرايط امر به معروف و نهي از منكر فراهم نيست، شما تكليفي نداريد تا حرفي بزنيد و اقدامي بكنيد.

حسين عزيز! وجود ناقص به از عدم صرف است، اكنون كه شما در مدينه زندگي مي كنيد جمعي از مؤمنين با شما هستند، و كم و بيش جلساتي داريد، و از احاديث و روايات جدتان گفتگو مي شود، و مردم تا اندازه اي استفاده مي كنند.

اما اگر بخواهيد با يزيد برابري كنيد، آنها جري شده اين باقيمانده را هم درهم ريخته و به كلي تشكيلات ديني را از بين خواهند برد.

حسين عزيز! اين كار، خطرناك و نامناسب به نظر مي رسد، خواهش مي كنيم، تقاضا مي كنيم، براي حفظ جان خود و همراهيان هم اگر هست صرف نظر كرده تا فرصت مناسبتري به دست آيد.