صبح روز يازدهم محرم سال شصت و يك هجري فرارسيد، و نوبت كار به زينب.

نقشه مبارزه را تا اينجا حسين بن علي عليه السلام بازي كرده و از اينجا به بعد به خواهرش زينب واگذار نمود، دنباله مبارزه را بايد با نقشه اي دقيق برگزار كرده تا به نتيجه رسيد، كوچكترين تسامح و غفلت همه نقشه ها را نقش بر آب كرده، و خون هاي پاك شهيدان را بلا اثر مي كند.

زينب، از امروز صبح بايد با قلب و مغز مردانه اي وارد كار شده و تمام اين مصيبتها را ناديده گرفته، راه و رسم گريه و شيون زنانه را كنار گذاشته و از اين حوادث، آخرين استفاده ممكن تبليغاتي را به نفع دين بنمايد.

اين زينب است كه در اين گير و دارها از هر فرصتي بايد استفاده كرده، و عليه دستگاه جبار تبليغ نموده و حقايق را آشكار كند.

اين دختر علي عليه السلام است كه بايد اشتباهات دستگاه هاي وسيع تبليغاتي يزيد و ابن زياد را از مغز اين مردم بيرون كرده و حقايق را روشن كند.

اين زينب است كه بايد به مردم بفهماند كه سياست استعمارطلبانه ابن زياد به دروغ ما را مخالف اسلام و مصالح اسلامي معرفي كرده، و مبارزه با ما را يك واجب الهي وانمود نموده است، ما كه عترت پيغمبريم و روحي در خانه ما فرود آمده است بيشتر دلمان براي مكتب پيغمبر


مي سوزد و به نفع او كار مي كنيم. اين حقايق را زينب بايد آشكار سازد، اين است معني جمله اي كه حسين عليه السلام فرموده است كه: در خواب ديده ام خداي خواسته است زن و بچه من اسير باشند؛ آري، اسارت اين زن و بچه است كه نقشه را به نتيجه رسانده و هدف اصلي را آشكار مي كند.

زينب دختر علي عليه السلام، يك مسئوليت سنگين تبليغاتي را به عهده گرفته، قافله سالاري و سرپرستي از بازماندگان صحنه ي كربلا هم به دوش اوست، وه! چه بار سنگين و چه تكليف گراني!.

اينجا ديگر يك قلب ساده ي زنانه نمي تواند اين همه تكليف را دقيقا انجام دهد، اما زينب، دختر علي عليه السلام است، تربيت شده ي دامن زهرا است، آن علي و زهرايي كه يك عمر در مبارزات سنگين بسر برده و در كورانهاي تند سياسي زندگي كرده اند، زينب پرورده ي دامن زهرا است، آن زهرايي كه با مبارزات مثبت و منفي خود هيئت حاكمه ي وقت را محكوم كرده و ارزش آنها را براي هميشه در تاريخ اسلام ثبت كرده است.

اين زينب دختر ارشد علي، اين زينب پرورده ي دامن زهرا، اين زينب همسر مردي رشيد و سرشناس چون عبدالله بن جعفر، اين زينب مادر فرزنداني چون عون و محمد، و بالاخره اين زينب قهرمان مبارزه، نقشه ي برادر را دقيقا ايفا كرده و صحنه را تا پاي عواملي كه آن را به نتيجه ي نهايي مي رسانند كشيده است.

همانطور كه گفتيم هدف ما در اين نوشته داستان سرايي نيست و تنها دنبال هدف و غرض اصلي حسين عليه السلام مي رويم؛ تا اينجا همراه


حضرتش آمده همه جا او را متوجه آن هدف عالي و مقدس آسماني يافتيم، ديديم كه حسين هميشه حساب اسلام و مسلمين را كرده و بقاء مقدسات اسلامي را در نظر دارد.