اميرالمؤمنين (ع) سوره قدر را تلاوت مي فرمود. حسين (ع) گفت: پدر، گويا اين سوره [كه] از دهان شما [شنيده مي شود] شيريني خاصي دارد! حضرت فرمود: اي فرزند رسول خدا و فرزندم، من از اين سوره چيزي مي دانم كه تو نمي داني. هنگامي كه اين سوره نازل شد، جدّت رسول خدا (ص) مرا فراخواند. وقتي به محضرش شرفياب شدم[ آن را برايم قرائت فرمود؛ سپس بر شانه راستم زد و گفت: اي برادر من و وصي من و سرپرست و ولي امتم بعد از من، و اي دشمن دشمنان من تا روزي كه همگان برانگيخته شوند، اين سوره بعد از من براي تو است و بعد از تو براي فرزندانت. [آري] جبرئيل (ع) برادر فرشته ام، حوادث امتم را در سنت خويش برايم گفته است و همانها را براي تو نيز بازگو خواهد كرد. اين سوره در جان قدسي تو و جانشينان [من و تو] تا آن هنگام كه طلوع فجر قائم (ع) سرزند هماره نوربخش خواهد بود. [1] .

اللهم عجّل فرج قائم آل محمد (ع)