در آيه 29 سوره رعد مي خوانيم: «آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، طوبي و بهترين سرانجامها در انتظارشان است.»

امام (ع) مي فرمايد: اين آيه در مورد اميرمؤمنان نازل شده است. «طوبي» درختي است در خانه وي در بهشت و هيچ ميوه اي در هيچ خانه اي از خانه هاي بهشت نيست؛ مگر آنكه شاخه اي از اين درخت در آن وجود دارد. [1] .

خداوند در آيه 71 سوره اسراء مي فرمايد: «روزي كه هر گروهي را با پيشوا و امام خويش مي خوانيم...»

امام (ع) فرمود: آري، پيشوايان دو دسته اند؛ امامي كه مردم را به هدايت دعوت مي كند و مردم از وي پيروي مي كنند و به سعادت مي رسند و امامي كه مردم را به

گمراهي فرامي خواند و مردم نيز از وي پيروي مي كنند.[و در تباهي غوطه ور مي گردند]