بازگشت

پيروي از اهل بيت


امام (ع) به اشاره پدر گرامي اش حضرت اميرمؤمنان (ع) در توضيح مراد از «ناس»، در آيه 199 سوره بقره مي فرمايد: مقصود از آن، ما اهل بيت هستيم و به همين جهت، خداوند مي فرمايد: از همان جايي كه مردم (ناس) كوچ مي كنند، كوچ كنيد. [و پيروي از اهل بيت را پيشه خويش سازيد] [1] .

در آيه 75 سوره انفال مي خوانيم:... و خويشاوندان نسبت به يكديگر در احكامي كه خدا مقرر داشته [از ديگران] سزاوارترند.

امام (ع) فرمود: هنگامي كه اين آيه نازل شد، از رسول خدا (ص) درباره تأويل آن پرسيدم. رسول خدا (ص) فرمود: به خدا سوگند، جز شما كس ديگري را قصد نكرده است و شما همان خويشاوندان من هستيد. پس هرگاه من از دنيا رفتم، پدرت علي (ع) نسبت به من و جانشيني من سزاوارتر است؛ و هر گاه پدرت از دنيا برود، برادرت حسن (ع) بدان سزاوارتر است؛ و آنگاه كه حسن (ع) از دنيا برود، تو بدان مقام سزاوارتري.

گفتم: اي رسول خدا، بعد از من چه كسي شايسته آن مقام است؟

فرمود: پسرت علي.

به همين ترتيب نام يكايك ائمه اطهار (عليهم السلام) را برشمرد؛ هر كدام را بعد از ديگري شايسته تر به خلافت دانست و در پايان فرمود: غيبت در زمان نهمين فرزندت به وقوع مي پيوندد. اين ائمه نسل تواند، خداوند علم و فهم مرا به ايشان عطا كرده است و سرشت آنها از سرشت من است. خدايا اين مردم را چه مي شود كه با آزار خاندانم مرا مي آزارند؟! خداوند شفاعتم را نصيب ايشان نگرداند. [2] .


پاورقي

[1] الکافي، شيخ کليني، دار صعب، بيروت، ج 8، ص 244.

[2] کفاية الاثر، خزّاز قمي، انتشارات بيدار، قم، ص 175.