«ابو محمّد واقدي» و «زراة بن صالح» روايت كرده اند كه: ما سه روز پيش از توجه آن حضرت به سوي عراق به خدمت امام حسين رسيديم و عرض كرديم، كه دل هاي اهل كوفه با شماست و شمشيرهاي ايشان با دشمنان شما، پس آن حضرت به دست خود اشاره فرمود به سوي آسمان ها كه ناگاه درهاي آسمان گشوده شد و آن قدر از ملائكه نازل شدند كه جزء خدا عدد آن ها را نمي دانست، پس آن حضرت فرمود: اگر


اجل ها نزديك نبود و منشأ نقصان اجر نمي شد، هر آينه با اين ملائكه با ايشان قتال مي كردم وليكن يقين مي دانم، كه مدفن من و اصحاب من در آن جا خواهد بود و احدي از قتل نجات نمي يابد، مگر فرزندم علي بن الحسين عليه السلام. [1] .