مرگ وسيله رفتن به عالم برزخ مي باشد و خانه برزخي انسان همان قبر است. زيارت قبور مسلمين و مؤمنين در انديشه مردان الهي از جايگاه ويژه سازندگي و عبرت آموزي برخوردار است، حقيقت مرگ و خارج شدن از دنيا و رفتن به عالم برزخ بر هيچ كس پوشيده نيست.

لذا امام حسين عليه السلام زماني كه قبرها را ديد، فرمود: مَا اَحسَنُ ظَواهِرُهَا وَ اَنَّمَا الدَّوَاهِيَ فِي بُطُونِهَا فَاللَّهُ فَاللَّهُ عِبادُ اللَّهِ لاَ تَشْتَغِلُوا بِالدُّنيَا فَاِنَّ القَبرَ بَيْتُ العَمَلِ فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْفِلُوا؛ [1] چقدر ظاهر قبرها زيباست و همانا سختي ها و مشكلات در درون قبرها نهفته است. به خدا قسم، به خدا قسم، بندگان خدا! به دنيا مشغول نشويد. [و از آخرت و واقعيت و ايمان


به خدا غافل نباشيد] پس به درستي كه قبر خانه عمل [و رفتار و كردار و گفتار انسان] مي باشد. پس كار كنيد و غافل نشويد».

سپس امام حسين عليه السلام دو بيت زير را انشاء فرمود:



يا مَنْ بِدُنْياهُ اشْتَغَلَ

قَدْ غَرَّهُ طُولُ الْأَمَلِ



اَلْمَوْتُ يَأْتي بَغْتَةً

وَ القَبْرُ صُنْدُوقُ العَمَلِ [2] .



اي كسي كه دنيا او را مشغول كرده است، آرزوهاي طولاني قطعاً او را فريب داده است. مرگ ناگهاني مي آيد، در حالي كه قبر مكان و مخزن عمل است.