راستي همه انسان ها خدمت ديگران را به خويشتن تحسين مي نمايند، به ويژه زماني كه نياز و حاجتي مطرح باشد و اگر كسي به آن بي اعتنايي نمايد، او را سرزنش نموده و انتظار خدمت از او دارند. لذا در روايت نوراني حضرت امام حسين عليه السلام مطلب اين گونه تشريح گرديده است: «وَ اعْلَمُوا اَنَّ حَوائِجَ النَّاسِ اِليكُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُم فَلا تَمِلُّوا النِّعمَ، فَتَحَوَّلَ نَقِماً [1] ؛ اي مردم بدانيد! به درستي كه نيازهاي مردم به سوي شما از نعمت هاي خداوند است، پس نعمت هاي او شما را خسته نكند، سپس تبديل به عذاب و گرفتاري مي گردد».


راستي انديشه حسيني در قبال در خواست هاي مردم در بالاترين اوج بيان و ارزش قرار گرفته است. بايد دوست داران و محبان امام حسين عليه السلام كميته رسيدگي به نيازهاي مردمي را تشكيل دهند، تا از نعمت هاي الهي قدرداني نموده و تأمين حوائج مردم را از بزرگترين خدمت ها دانسته و سيره آن امام همام را پيگيري نمايند.

حضرت امام حسين عليه السلام فرمود: فَمَنْ تَعَجَّلَ لأَخيهِ خَيْراً وَجَدَهُ اِذا قَدِمَ عَلَيْهِ غَداً وَ مَنْ اَرادَ اللَّهَ تَبْارَكَ وَ تَعالي بِالصَّنَيعَةِ اِلي اَخيهِ، كافَأَهُ بِها في وَقْتِ حاجَتِهِ وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنَ بَلاءِ الدُّنْيا ما هُوَ اَكْثَرُ مِنْهُ وَ مَن نَفَسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كَرْبَ الدُّنْيا وَ الاخِرَةِ وَ مَنْ اَحْسَنَ، اَحْسَنَ اللَّهُ اِلَيهِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحسِنينَ؛ [2] پس كسي كه براي برادرش (برادر ديني و نسبي) در كار خيري عجله كند، كوشش نمايد، تا خواسته او برآورده شود) فردا (روز قيامت، يا در دنيا و يا در هر دو مكان) آن خوبي ها را مي يابد. زماني كه براي برادرش پيش فرستاد و كسي كه به وسيله خدمت به برادرش خداوند تبارك و تعالي را اراده نمايد. خداوند در وقت نياز او را كفايت مي كند و بلاهاي دنيا را كه بيشتر از خوبي هاي آن است، از او برمي گرداند. و كسي كه مشكلات انسان با ايماني را بكاهد، خداوند سختي هاي دنيا و آخرت او را گشايش مي دهد. (مشكلاتش را حل مي كند) و كسي كه به مؤمني خوبي كند، خداوند به او خوبي مي نمايد و او نيكوكاران را دوست مي دارد».