1. عبادت بايد وسيله شناخت و معرفت حق باشد.

2. بندگي هر فرد و گروهي بايد مرحله ايي از كمالات انساني را دنبال كند. و گرنه عبادت ثمره حقيقي را به انسان نخواهد رساند.

3. در عبادت هر چه هدف عالي تر و شناخت و انديشه بيشتر گردد، پرستش متعالي تر خواهد گشت.


4. بهترين عبادت ها، پرستشي است؛ كه بدون حساب گري پاداش و مزد، بلكه به عنوان سپاسگزاري از معشوق و محبوب انجام شود. تا انسان خداوند را از روي لياقت و شناخت پرستش نموده و به محضر قرب الهي رسيده و لذت عبادت را بچشد.