يكي از شعارهاي حماسي و شورانگيز امام حسين عليه السلام كه روح برائت و بيزاري و عدم پذيرش بيعت با يزيديان را در برداشته است، شعاري است؛ كه امام خطاب به يزيديان فرمود: يزيد ما را بين مدارا كردن و پذيرش ذلت مخير كرده است: «هيهات منا الذله؛ از ما ذلت و پستي دور است» يعني ما دوستي با دشمنان دين خدا و بيعت با آنان را ذلت و شكست مي دانيم و در تبيين انديشه خود مي فرمايد: زماني كه زندگي در تسلط و حاكميت ظالميني چون يزيديان باشد، مرگ سرخ و شهادت براي من سعادت و عزت و شرف است. اين تفكر در طول تاريخ به عنوان اوج انديشه هاي حماسي، الهي و سازنده مطرح بوده و هست. تاريخ نويسان در طول زمان اين افكار را در تاريخ ثبت نموده اند و عمل آنان را دانشگاه


انسان سازي، مردانگي، آزادي، صلابت و شجاعت دانسته اند. لذا حضرت در ادامه فرمود: «اِنّا وَ بَني اُمَيَّةَ تَعادَينَا فِي اللَّهِ فَنَحنُ وَ هُم كَذلِكَ اِلي يَومِ القِيَامَةِ؛ [1] به درستي كه ما با بني اميه در راه خدا، در ستيز و جنگ هستيم و اين نبرد ما با آن ها تا روز قيامت ادامه دارد». لذا برائت از دشمنان دين در هر شكل و گروهي تا روز قيامت استمرار خواهد داشت.

اصل حماسه طلبي و احقاق حق به خاطر وجود باطل است، كه بين اين دو گروه آشتي وجود ندارد. مگر اين كه يزيديان تاريخ از منش و رفتار عملي خويش دست بردارند.

لذا تبري از اركان اساسي فروع دين بوده و بر همه مسلمين با دليل نقلي و عقلي واجب مي باشد. در سوره مباركه توبه آمده است: «بَرَآءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَي الَّذِينَ عَهَدتُّم مِّنَ المُشْرِكِينَ؛ [2] بيزاري خدا و رسولش از مشركيني است، كه با شما پيمان بسته و سپس آن را نقض كردند». و آيه «وَ اَذنٌ مِنَ اللّهِ وَ رَسُولِه اِلَي النَّاسِ يَوَْم الحَجِّ الْاَكبَرِ اَنَّ اللّهَ بَرِيٌ مِنَ المُشْرِكينَ وَ رَسُولُهُ؛ [3] اعلاني از خدا و رسولش به سوي مردم در روز حج واجب به درستي كه خدا و رسولش بيزار از مشركين هستند». لذا مسئله برائت از مشركين در متن و نص صريح قرآن، مطرح است. تاريخ صدر اسلام نشانگر برائت رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم در مقابل مشركين و تمام بت هاي زمان، يك عمل اعتقادي و ديني مي باشد.


پاك سازي كعبه و مسجد الحرام از شرك و مشركين دلالت بر تبري عملي به عنوان يك وظيفه الهي و ديني مي باشد.

وجود تبري در فروع دين روشن گر يك اصل عملي در منش و سيره مسلمين مي باشد. هم چنان كه نماز واجب است، برائت از دشمنان دين هم از واجبات مي باشد.

در زيارت عاشوراي امام حسين عليه السلام ابتداء انسان صد مرتبه اعلان بيزاري و تنفر نسبت به دشمنان امام مي نمايد. سپس آماده اظهار ادب و صد مرتبه سلام و درود مي شود. پس بدون تبري، تولي كه دوستي و ارتباط با خدا و رسولش و ائمه عليهم السلام مي باشد محقق نمي گردد.