1. يادآوري مظلومي مظلومان تاريخ به ويژه شهداي كربلا، خاصه سالار شهيدان، از شعائر الهي و احترام و تعظيم آن تكليف الهي است. «وَ مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللَّه فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلُوب؛ كسي كه نشانه هاي دين را احترام نمايد. آن علامت تقواي دلهاي آنهاست».

2. زواياي روضه ها و مصيبت ها دريچه هاي ورود به آن ها بسيار زياد و حساس و عاطفي است.

3. در طول تاريخ همه بزرگان مجالس عزاي بندگان الهي را محترم شمرده اند، و در ميان همه آنها جلسات حضرت ابي عبداللَّه الحسين را در صدر احترام قرار داده اند.

4. درمجالس روضه آن حضرت از ملائكه و انبياء و ائمه و مادرش حضرت زهرا عليها السلام تا مردم معمولي همه شركت مي نمايند، و بر آن افتخار و حاجات خود را گرفته و مشكلات را با نور آن نوراللَّه حل مي نمايند. چرا كه حسين حلال مشكلات است.