1. تا انسان از غير خدا جدا نگردد، به معشوق حقيقي خويش دست نمي يابد.

2. زهد و بي توجهي به چهره هاي زيبا و دل فريب دنيا، رمز پيروزي افتخار، رسيدن به معرفت و حقيقت است.

3. تاريخ؛ پيام رسان بسيار روشني است، تمام تاريخ سازان، رهبران و انديشمندان با آزاد شدن از زندان و اسارت دنيا توانسته اند، به جايي رسيده و بشر را به كمال و ترقي برسانند.

4. عاشق زماني فداي آفريننده خود مي شود، كه از غير او آزاد و رها شده باشد. لذا كساني كه در كربلا، نينوا و عاشورا حاضر شدند، ابتداء دنيا و دنيامداري يزيديان را، در قالب زر، زور و تزوير رها كردند؛ تا توانستند، در مسلخ عشق، جانبازي نموده و خون خويش را در سراي او هديه نمايند.

5. عزت و عظمت، كرامت و شجاعت، جهاد و شهادت، علم و عمل، شناخت و شعور همه در گرو آزادي انسان از قيد و بندها، زنجيرهاي اسارت دنيا و جلوه هاي دروغين آن مي باشد.