1. شناخت زير بناي اصول اعتقادي و فروع دين مي باشد.

2. فلسفه آفرينش، شناخت و معرفت حق است.

3. شناخت امام زمان بر همه مردم واجب است، زيرا واجبات ديني را بايد از او آموخته و عمل نمود، حال كه عمل به دين واجب است، پس شناختِ مرجع و امام واجب مي گردد، چون دين را بايد از كارشناس و معلم آن ياد گرفت.

4. عبادت و بندگي و شناخت واقعي حضرت حق انسان را از غير او بي نياز مي نمايد. چون معشوق حقيقي را شناخته است.

5. شناخت خداوند موجب معرفت قرآن و وحي، نبوت و امامت مي گردد. و اگر انسان اينها را نشناسد، از دين گمراه مي گردد.

6. جلسات علمي و بحث هاي اصول و فروع دين، شناخت و دانش انسان را بالا مي برد.

7. انديشه و شناخت و شعور دادن به انسانها در واقع زنده نمودن بشريت است.


8. بايد با تمام وجود شناخت و معرفت را از خداوند در خواست نمائيم، تا لياقت و ظرفيت اين نعمت بزرگ را به ما عنايت فرمايد. تا قطره ايي از حقِ عبادت و شكرِ معرفت او را به جاي آوريم.

9. زنده كردن فكري و اعتقادي مردم و جامعه بشري و ايجاد شناخت و معرفت از بالاترين عبادات و اساسي ترين تبليغ و با فضيلت ترين اعمال مي باشد.