از گفتار امام حسين عليه السلام است هر آنچه كه در شرق و غرب، آفتاب


بر آن مي تابد از دريا، خشكي، كوه و دشت، همه نزد خداشناسان و اولياي خدا ناچيز و مانند برگشتن سايه است.

سپس فرمود: مرد آزاده اين چيزهاي پست را به مردم دنيا وامي گذارد، زيرا بها و قيمت آزادمرد، هيچ چيز جز بهشت نيست، پس شما خود را به غير بهشت نفروشيد و كسي كه با بدست آوردن دنيا خشنود شود، بي شك به پست ترين چيزي، خشنود و راضي شده است. [1] (منظور امام حسين عليه السلام در اين بيان، دنيايي است كه هدف قرار گيرد، ولي اگر وسيله ي معنويات باشد، چنين دنيايي به خاطر آنكه مقدمه ي آخرت و فضائل انساني است پسنديده است.)