مسموم سازي شيوه اي بود كه در حكومت معاويه شروع شد و اولين بار «مالك» سردار رشيد حضرت علي(ع) به عسل مسموم از پاي در آمد. اين شيوه طرح پيشرفته ترور بود خصوصاً كه امكان داشت اين طرح به دست افراد خوب، مخلص و ناآگاه، با پشتيباني افراد خبيث و آگاه انجام شود و به ويژه كه بسيار مخفيانه بود و ممكن بود در بين عوام، آن را به دست تقدير و خواست خدا، نسبت داد و به جاي آنكه مستقيماً بخواهند كسي را بكشند تا تبعاتش دامنشان را بگيرد، يا جنيان را قاتل نشان دهند تا كسي قبول نكند، اين بار، امكان داشت كه از لفظ تقدير خدا و خواست او و اجابت دعاي شاميان در مسجد استفاده كرد و علاوه بر از بين بردن دشمن، معاويه را نيز شخصي مستجاب الدعوة قلمداد كرد.

اين طرح آن قدر مؤثر و بي خطر بود كه معاويه تصميم گرفت، رقيب اصلي خود امام حسن مجتبي(ع) را نيز با همين شيوه، از پاي در آورد. فريفتن «جعده» همسر حضرت(ع) براي زهر دادن به حضرت در همين راستا بود.

اما همان گونه كه طرحهاي قبلي به رسوايي گراييد و بيش از يكي از دو مورد كارايي نداشت، طرح مسموم سازي نيز عقيم ماند و دست معاويه رو شد و امام حسين(ع) نيز در برابر اين توطئه هوشيار بود و تا پيدا كردن راه ديگري براي از بين بردن امام(ع) و برداشتن تمامي موانع از سر راه حكومت يزيد مرگ معاويه فرا رسيد.