بازگشت

نقش آزادي و انتخاب در تربيت فرزندان


خداوند انسان را آزاد آفريد و قدرت اراده و انتخاب به او بخشيد تا پرتو آن از ميان راههاي مختلف مسير صحيح را برگزيند. آنچه انسان در پرتو شناخت و بدون اكراه و اجبار برگزيد، در راه تحقق و دستيابي به آن تا پاي جان مي ايستد، عنصر آزادي به جا و انتخاب درست در تربيت، عنصري گرانبها و كار آمد است، در تربيت فرزندان اجبار ثمري نمي بخشد، والدين و مربيان بايد چنان زمينه را آماده كنند كه فرزندان خود راه صحيح را بر گزينند تا بر آنچه به حق برگزيده اند، پايبند و استوار باشند، از جلوه هاي تربيتي حادثه عاشورا، صحنه آزادي و انتخاب راه بود. امام حسين عليه السلام با اينكه در كربلا به شدت نيازمند داشتن ياور بودند، با كمال صداقت و راستي فرزندان و ديگر ياوران خود را در ادامه مسير آزاد مي گذارد و با اينكه بر فرزندان خود حق بزرگ دارد اما هيچگاه راه مبارزه و همراهي خود را بر آنان تحميل نمي كند و از اينروست كه مي بينيم آنان نيز كه آگاهانه همراهي پدر و امام خويش را برگزيدند در راهش تا آخرين نفس ايستاده و جان خويش را فداي راهش نموده اند. ابي حمزه ثمالي از علي بن الحسين عليه السلام نقل مي كند كه در شب عاشورا پدرم اهل و فرزندان خود و اصحاب را جمع نمودند و خطاب به آنان فرمود: «اي اهل و فرزندان و اي شيعيان من، از فرصت شب استفاده كنيد و جانهاي خود را نجات دهيد... شما در بيعتي كه با من بسته ايد آزاد هستيد....»

نيز آن حضرت هنگامي كه عبداللّه فرزند مسلم نزد ايشان آمد و اجازه ميدان طلبيد فرمود: «شما در بيعت با من آزاد هستي، شهادت پدرت كافي است. تو دست مادرت را بگير و از اين معركه خارج شو» عبد اللّه عرض كرد: «بخدا سوگند من از كساني نيستم كه دنيا را بر آخرت مقدم دارم.» [1] .


پاورقي

[1] موسوعة کلمات الامام الحسين، ص 401؛ به نقل از نفس المهموم، ص 230؛ مدينة المعاجز، ج 4، ص 214؛ و نا سخ التواريخ، ج 2، ص 220.