به حُسن خُلق و وفا، كس به يار ما نرسد

ترا در اين سخن، انكار كارما نرسد



اگرچه حسن فروشان به جلوه آمده اند

كسي به حُسن و ملاحت، به يارما نرسد



هزار نقد به بازار كائنات آرند

يكي به سكّه صاحب عيار ما نرسد



هزار نقش برآيد ز كِلْك صُنع و يكي

به دلپذيري نقش نگار ما نرسد



بسوخت «حافظ» و ترسم كه شرح قصّه او

به سمع پادشه كامكار ما نرسد



زيبايي هاي صفاتش دلربا و روح نواز است و نگاه و رفتارش ظهور آيات حقّ، و مكارم اخلاقش تجلّي بخش فلسفه بعثت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم است كه فرمود: «بعثتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الاَخْلاقِ» [1] عصمت و قداست او در آيه تطهير با جلوه اي پرفروغ انعكاس يافته و برعشق الهي و ايثار او كريمه «ويطعمون الطعام علي حُبّه» شاهد و گواه است. زيبايي و جمال روح و اعتدال جسماني اش با نام حسين عليه السلام شكوهي افزون يافته است؛ زيرا كه «حسين» يعني زيبايي و براساس روايت، نامي است كه خداوند آن را برايش برگزيده است. او چنان است كه خود فرمود:

بحُسنِ خليقةٍ و علوّ همّة سَبَقْتُ العالمين الي المعالي؛ ليالٍ في الضلالة مُدْلَهِمَّة و لاح بحكمتي نورالهدي في و يأبي اللّه الاّ ان يُتمَّه [2] يُريد الجاهدون ليُطْفئوه

با اخلاق نيك و همت بلند، از همه جهانيان به قلّه هاي فضيلت پيشي گرفتم و با حكمت من، نور هدايت در شب هاي تاريك و ديجور گمراهي درخشيد. منكران مي خواهند اين نور را خاموش كنند؛ ولي خداوند نخواسته كه اين نور خاموش شود.

اكنون جلوه هاي آيات الهي را در چهره پرفروغش مرور مي نماييم و نظاره گر پرتوي از شكوهمندي زيبايي هاي اخلاقي اش مي گرديم.