يكي ديگر از مظاهر عزاداري در مصايب امام حسين عليه السلام و ساير ائمه، و يكي از شعاير اسلامي حركت و راه اندازي دسته هاي سوگواري در معابر و خيابان ها است. حتي تعزيه ها و شبيه خواني ها هم به دليل برخورداري از جنبه ي نمايشي و تجسمي و به لحاظ تأثيرگذاري و جنبه ي تربيتي و حماسه آفريني مجاز و مطلوب شناخته شده اند، كه مي توان با حفظ جهت داري و رعايت شئون انساني و اسلامي و نيز برگزاري صحيح آن، از عوامل تأثيرگذار در جلب مخاطب هاي بيشتر به حساب آورد، از اين رو امام راحل قدس سره در اين باره مي فرمايد: (شبيه خواني) اگر مشتمل بر محرمات و موجب وهن مذهب نباشد مانع ندارد، اگر چه روضه خواني بهتر است. و عزاداري بر سيد مظلومان عليه السلام از افضل قربات است. [1] .