هماهنگي در مديريت، يعني وحدت بخشيدن به عملكرد نيروها در مسير هدف هاي سازمان.

در نهضت عاشورا، هماهنگي در همه ي ابعاد بين امام عليه السلام و اصحاب و ياران متجلي بود. و همه براي تقرب به خدا و اداي تكليف امر به معروف و نهي از منكر در كنار امام حسين عليه السلام قرار گرفته بودند، كه خود امام حسين عليه السلام در رابطه با اين واقعيت به برادرش محمد حنفيه گوشزد مي كند:

يا أخي!... و أنا عازم علي الخروج الي مكة و قد تهيأت لذلك، أنا و أخوتي و بنو أخي و شيعتي، و أمرهم أمري و رأيهم رأيي...؛ [1] .

برادر! تصميم گرفته ام كه به مكه حركت كنم و من و برادرانم و فرزندان برادرم و گروهي از شيعيان آماده ي اين سفر هستيم، زيرا اين عده با من هم عقيده بوده و هدف و خواسته ي آنان همان هدف و خواسته ي من است.

همين طور وحدت و هماهنگي در نوع عمليات، در اين نهضت مشهود است. همه ي اصحاب در پيروي از رهبري نهضت، فعاليت هاي يكساني را انجام مي دادند، آنان در روز عاشورا در صف هاي به هم پيوسته، يكرنگي و همراهي و وحدت خود را تا پاي جان به نمايش گذاشتند و هيچ گونه تعارضي در عملكردهاي آنان مشاهده نمي شد.

اين هماهنگي و همدلي و همفكري از آثار رهبري شگرف امام حسين عليه السلام بود كه با سخنراني ها و تذكرهاي آن حضرت تا آخرين لحظه هاي نهضت وجود داشت.