بيان شجاعت ياران امام حسين عليه السلام از طريق ذكر نمونه ها مجالي وسيع را مي طلبد و تنها در اين جا به ذكر يك نمونه مي پردازيم:

از جمله شجاعان كربلا «عابس» است؛ او شيرمردي است كه وارد ميدان شد و مردانه گفت: الا رجل! الا رجل! آيا مردي نيست؟ آيا مردي نيست كه به مصاف من بيايد؟ كسي ياراي پاسخ گفتنش نبود، عمر سعد گفت: او را محاصره كنيد. و سنگباران كنيد. او وقتي چنين ديد زره از تن بيرون آورد، كلاه خود را نيز از سر گرفت و به سوي آنان پرتاب كرد.



وقت آن آمد كه من عريان شوم

جسم بگذارم سراسر جان شوم



آن چه غير از شورش و ديوانگي است

اندر اين ره، روي در بيگانگي است



آزمودم مرگ من در زندگي است

چون رهم زين زندگي، يابندگي است



در همين حال مردانه جنگيد تا دويست نفر از دشمنان را به جهنم واصل كرد و سرانجام خود، به شهادت رسيد. [1] .