ام عمرو بن جناده از ديگر زنان كربلا بود كه پسرش را به ميدان جنگ فرستاد تا شربت شهادت بنوشد و هنگامي كه سرپسرش را به لشكرگاه امام حسين انداختند، آن را به سينه چسبانيد و بوسيد و گفت : «احسنت اي پسر من و اي مايه روشني چشم من !» سپس سر را با تمام غضب به سوي دشمن پرتاب كرد. آن گاه عمود خيمه را برگرفت و بر لشكر ابن سعد حمله برد و دو تن را كشت و به فرمان امام حسين بازگشت .