كسب و كار مردم در آن زمان معمولا زراعت، صناعت، تجارت و يا كارهاي دولتي و حكومتي مانند خدمت در شرطه بود.

به نظر مي رسد با توجه به وابستگي شديد مردم به عطاء و حقوق حكومتي، مردم عرب كوفه كمتر به كسب و كار مي پرداختند، به طوري كه گفته شده است: اكثر حرفه هاي كوفه را موالي بر عهده داشتند و اصولا عربها اشتغال به حرفه و صنعت را لايق شان خود نمي دانستند. [1] .