يكي ديگر از صفات برجسته اش ، شدت خوف از خدا و درك عظمت او بود؛ به گونه اي كه هنگام وضو ساختن براي عبادت و نماز و تقرّب به سوي پروردگار، رنگ چهره اش دگرگون مي گشت و اعضا و اندام هايش به لرزه مي افتاد. برخي از سر شگفتي ، ازشدت خوف و پرواي او مي پرسيدند كه مي فرمود:

در روز قيامت تنها كساني امنيّت خواهند داشت كه در دنيا از پروردگار خويش پروا داشته باشند.