سپس ام كلثوم بر قبر پيامبر (ص) به مسجد رفت و در كنار قبر پيامبر گريه و شيون سر داد و سپس علي بن الحسين (ع) كنار قبر جدش آمد و صورت بر قبر نهاد و مي خواند... ما را اسير كردند آن گونه كه كنيزان را به اسارت مي برند، آن چنان به ما آزار رساندند كه استخوان ها تحمّل آن راندارد. ام كلثوم در كوفه نيز خطبه اي خواند كه زنان كوفه را سخت ملامت كرد.

راوي گفت :

امّا زينب پس از ورود به مدينه در دو طرف مسجد رفت و فرياد زد و گريه سر داد كه اي جدّاه خبر مرگ برادرم را برايت آوردم و زينب بسيار گريست و ناله كرد كه هرگز اشكش نمي ايستاد و سبك نمي شد. و هرگاه چشمش بر علي بن الحسين (ع) مي افتاد داغش تازه مي گشت ،