تركيب جمعيتي كوفه در بعد عقيدتي شامل گروه هاي خوارج ، هواداران بني اميه ،بني تفاوت ها و شيعيان بود.

خوارج از زمان رويارويي صفين به اين نام ، خوانده شدند و مخالفتشان را هم از زمان اميرمؤمنان (ع) و پس از آن بي درنگ آشكار كردند. هواداران بني اميه ، معمولاً از اشراف قبايل بودند. اينان در ساختار قدرت رسمي عراق واسطه حاكميت بني اميه و جمعيت قبيله اي بودند. آنان علاقه مند به نگه داري و برقراري موقعيت هاي سياسي و امتيازات و انحصارات اقتصادي بودند و هر موقع كه احساس مي كردند، حمايت از اهل بيت (ع) اين موقعيت آنان را مورد تهديد قرار مي دهد، به طرف بني اميه متمايل مي شدند. آنان در بني اميه ، تأمين موقعيت هاي ممتاز و منافع بي شمار خود را مي ديدند.مراحل شكل گيري تشيع و خوارج در پيوند مخالفتشان با نظم قبيله اي موجود بود.