درباره ورود اسلام به شبه جزيره بالكان نظرهاي مختلفي وجود دارد. گروهي معتقدند، در سال 1453 ميلادي شهر قسطنطنيه به تصرف تركان عثماني درآمد و سقوط اين شهر، كه تا آن زمان مانع بزرگي در راه پيشرفت مسلمانان محسوب مي شد، بر جسارت تركان افزود و آنها فتوحات خود را در اروپا ادامه دادند.

و عده اي نيز مي گويند كه مردم يوگسلاوي قبل از قرن نهم هجري ، اسلام را به دليل پيروزي مسلمانان بر جزيره «صقليه » شناخته بودند و از همان زمان بود كه اسلام درمنطقه گسترش يافت .

و سرانجام ، گروهي بر اين عقيده اند كه ايرانيان ، اسلام را به منطقه بالكان بردند و دليل اين مدعي را كتاب هاي خطي فراواني كه به زبان هاي تركي و فارسي در كتاب خانه (غازي خسروبيگ - سارايوو) و يا مدرسه علوم ديني علاءالدين ثانويه در «كوزوو» وجود دارد، ذكر مي كنند. تعداد نسخه خطي در «سارايوو» حدود چهار هزار جلد است .

به هر حال با قبول هر يك از نظرهاي فوق ، نمي توان از اين واقعيت چشم پوشيد كه عثماني ها حدود چهار يا پنج قرن در اين منطقه حكومت كردند و آلباني در اواسط 1478 ميلادي برابر با ربيع الاول سال 883 هجري به تصرف كامل عثماني درآمد، بعد از تسلط كامل عثماني بر آلباني ، آرامش و سكوت در اين كشور كه سال ها در جنگ و نا آرامي به سر مي برد، مستقر شد. در اين زمان تشرف به دين اسلام در ميان مردم آلباني شايع گرديد. دين اسلام و طريقت هاي اسلامي ، همزمان با ورود لشكريان مسلمان عثماني به سرزمين آلباني و فتح اين كشور در اواخر قرن چهاردهم ميلادي ، به اين سرزمين راه يافت .