بازگشت

مقدمه


وقتي كه در سال 1373 وارد آلباني شدم ، مناره هاي بلند مسجدي زيبا و قديمي درميدان مركزي شهر «تيرانا» توجّه مرا به خود جلب كرد و از اين كه آثاري از اسلام و مسلماني را در اروپا مي ديدم به خود مي باليدم . امّا در طي 5 سال و اندي ، زندگي با مردم آن جا نكته هاي زيادي از زندگي ديني و مذهبي مردم برايم روشن شد و مهم ترين ويژگي و خصوصيت اسلام در ميان آنها، عشق و علاقه مردم و آشنايي آنان با اهل بيت (ع) بود،حتي در ميان اهل تسنن . لذا وقتي فراخوان مقاله در زمينه امام حسين (ع) را ديدم ، بر آن شدم از آنچه در اين مورد در آن سرزمين ديده ام و خوانده ام ، مقاله كوتاهي تهيه و براي آن همايش ارسال كنم .

كربلا و حماسه خونين عاشورا، فقط حادثه اي تاريخي نيست ، چرا كه حوادث تاريخي زيادي ، چه بسا خشن تر و خونين تر از عاشورا در طي سال هاي زندگي بشر رخ داده ، چه بسا مورخان متعددي را وادار به ضبط و نقل اين حوادث در ميان كتاب هاي قطور و صفحات زيادشان نموده است . ولي باز هم نسل آينده به آن حادثه ، فقط به چشم يك حادثه در همان زمان نگريسته ، امّا آنچه حادثه تاريخي و حماسه اي عاشورا را از ديگر حوادث تاريخي و حماسي جهان ممتاز مي كند، اثر آن بر روي مردم جهان ، آن هم نه درآن زمان ، بلكه در اعصار مختلف تا زمان فعلي است و آن به دليل وجود قهرمانان شجاع و پاكي است كه به خاطر اعتلاي اسلام به چنين مبارزه اي دست زدند، نه فقط به صرف عقيده . چرا كه در دنيا قهرمانان زيادي براي عقيده خود مبارزه كرده اند و جان خود را بر سر عقيده شان گذاشته اند، امّا امام حسين (ع) و ياران باوفايش براي اعتلاي دين و اسلام كه به فرموده قرآن «همانا دين نزد خدا اسلام است » و دين كاملي ، جز اسلام نيست ، مبارزه كردند و جان عزيز خود را در ازاي به دست آوردن كالاي با ارزشي ـ كه همان رضاي الهي بود ـ از دست دادند و مسلماً اثرهاي چنين معامله خدايي ، نيز شگفت آور مي شود، و لذا مي بينيم كه در شرق «گاندي » در مبارزه اش با استعمار انگليسي ، امام حسين(ع) را الگوي خود قرار مي دهد و در اروپا، شاعري با عشق امام حسين (ع) مديحه سرايي مي كندو بدين وسيله به مبارزان كشورش كه بر عليه غاصبان مملكت او مي جنگند، انرژي و نيرو مي دهد. اين شاعر كه «آلبانيايي » است با عشق فراوانش به اهل بيت (ع) به خصوص امام حسين (ع) در فصل شانزدهم تا بيست و پنجم كتابش تحت عنوان كربلا، خطاب به مردمي كه نشسته اند و نمي جنگند مي گويد:

دين را بي آبرو كرديد.

و ملت و ميهن را

و ايمان قوي را

و از ميدان فرار كرديد

كربلا را به ياد آوريد

و چون موضوع اين مقاله «كربلا در شعر شعراي آلباني » است ، لازم مي بينم كه قبل از پرداختن به آن ، مقدمه اي درباره آلباني و تاريخ ورود اسلام به اين سرزمين به طور مختصر بيان نمايم