بازگشت

خيرخواهي براي دين خدا


خير خواهي از اصلي ترين انگيزه هاي قيام امام حسين (ع) براي دين خدا بود، زيرا مي دانست اگر امر دين خدا احيا گردد همه خير به تدريج رو به بهبودي خواهد نهاد و اگر دين تو خالي و بي محتوا گردد همه چيز به فساد خواهد گراييد، لذا در خطبه مني ـ درحجي كه يك سال پيش از مرگ معاويه به جا مي آورد ـ خطاب به عده اي از صحابه وتابعين فرمود: «قد ترون عُهُود اللّه مَنْقوضَة ً فلا تقرعون ؛ ديديد كه پيمان هاي الهي شكسته شد، ولي چيزي نگفتيد.»

«... واسْلمتم امور اللّه في أيديهم يَعْملون بالشُّبهات و ويسيرون في الشَّهوات ...جُرأة ً علي الجبّار؛ وامور الهي را به دست آنان سپرديد و آنان به شبهات عمل مي كنند و در راه خواهش هاي نفسشان راه مي سپرند، در حالي كه بر خداي جبار سركشي مي نمايند.»

و آن گاه در تبيين قصد و نيت خود براي قيام در برابر يزيد در حالي كه خدا را شاهد گرفت فرمود:

«اللّهم َّ اِنَّك تَعْلَم ُ اِنَّه لَم ْ يَكُن ْ ما كان مِنّا تَنافساً في سُلطان ، وَلا الْتماساً مِن ْ فُضُول ِ الْحُطام ، ولكِن ْ لِنَرَي المَعالِم َ مِن ْ دينك وَ تُظْهِرَ الاِصلاح َ في بلادك ... ويعمل بفرائضك و سنّتك واَحْكامِك ؛ خدايا تو مي داني كه هيچ حركتي از ما براي مسابقه بر سر حكومت و قدرت يا متاع دنيا نيست ، بلكه آموزه هاي دين تو مقصود ماست تا اصلاح را در زمين آشكار كنيم ... و به فرمان ها و دستورات و احكام تو عمل شود.»

امام (ع) بعد از مرگ معاويه با همين منطق در پاسخ به مروان كه گفته بود «خير تو در اين است كه با يزيد بيعت كني » فرمود: «انا للّه واِنّا اليه راجعون ، علي الاسلام السلام اذا بليت الامّة براع ٍ مثل يزيد؛ همه از خداييم و به سوي او باز مي گرديم ، فاتحه دين اسلام را بايد خواند اگر امت گرفتار حكومت يزيد شود.» بنابراين دغدغه اصلي امام (ع) بدعت زدايي از دين و برپايي سنت ناب رسول الله (ص) بوده ، در نامه امام (ع) به اهل بصره آمده است : «فان السنة قد اميتت وَاَن ّ الْبدعة قد احييت ؛ سنت ميرانده شده و بدعت هاآشكار شده است .» در راه احياي دين خدا، آن چه كه مقصود امام حسين (ع) بود رضايت حق تعالي بود، لذا امام (ع) بر سر قبر پيغمبر (ص) از خداي بزرگ مي خواهد تا رضاي حضرتش را براي او مقدر كند: «اسئلك يا ذالجلال و الاكرام بحق هذا القبر ومن فيه الاّما اخترت من اَمري هذا ما هو لك رضي ؛ اي خداي صاحب جلال و كرم از تو به حق اين قبر و آن كه در اوست مي خواهم در اين پيشامد آنچه رضاي تواست براي من برگزيني .»