حسين بن علي از جهات فضيلت و كمال اخلاقي بر همه كس برتري داشته است .

حسين (ع) از جهت امامت و ولايت با پدر و برادرش در يك سطح قرار داشته اند و ساير ائمه هدي هم در همان صف بوده اند، ولي هر يك از آنها در بروز خصال و مكارم شخصي يك اهميت و مزيت خاصي داشته اند و از ميان همه آنها حسين ويژگي خاصي دارد، زيرا او مكتب تربيتي خاصي گشود و در مكتب عملي خود درس فضيلت و اخلاق داد و روش اخلاقي او و پرورش تربيتي او چنان بود كه پيغمبر (ص) و علي (ع) و خلفا و اصحاب همه در اكرام و احترام او تأكيد و مبالغه داشتند و حتي معاويه كه رقيب سرسخت او و پدرش برادرش بود در حضور و غياب به حسين نهايت احترام را مي كرد و اعتراف به مقام و فضيلت او مي نمود.

امام حسين سرباز با شخصيت و فداكار اسلام بودكه درس آزادي و فداكاري و مجدو عظمت به مسلمين آموخت و درصورت و سيرت بي نظير و ممتاز بود، و بايد همه ، زندگاني امام حسين را همچون مشعل فروزان ، الگو و پيشرو همه جانبه راه زندگاني خود قرار دهند.



اي كه مأيوس از همه سويي به سوي عشق رو كن

قبله دل هاست اين دل هرچه خواهي آرزو كن



در آتش خشم ايزدي سوخته كيست

هر كس كه نمود قصد آزار حسين