پس از آن كه همه ياران ، فرزندان و برادران امام حسين (ع) شهيد شدند، او به نبرد با دشمن پرداخت و با حمله هاي پي در پي ، بسياري از سپاهيان كوفه را بر زمين افكند.آنان از رويا رويي با حضرت درماندند، حيله اي به كار بستند و به خيمه هاي خاندان او حمله ور شدند. آنگاه امام (ع) با صداي رسايي فرياد زد: «يا شيعه آل ابي سفيان ! ان لم يكن لكم دين و كنتم تخافون المعاد، فكونوا أحرار في دنياكم و ارجعوا الي أحسابكم ان كنتم عرباً كما تزعمون ؛ اي دوستداران خاندان ابوسفيان ! اگر دين نداريد و از روز رستاخير نمي هراسيد، دست كم آزاد مرد باشيد و اگر خود را عرب مي دانيد، به آيين نياكان خود رفتار كنيد و مراقب شرافت انساني خود باشيد».