امام حسين (ع) عابد شب ، زاهد دهر و شير غرّان عرصه پيكار در گرماگرم صحنه كارزار در برابر منافقان بدتر از كفّار در كمال عزّت ، افتخار، سربلندي و اقتدار بوده و شخصيتي متعلق به جهان آزادگان است و اختصاصي به قوم عرب و مكتب اسلام و ملت شيعه ندارد. او به ابديّت پيوسته و الگوي مبارزان در تمامي تاريخ است . و از همين جهت است كه متفكران آزادانديش جهان بدون توجّه به مرام و مكتب دين و مذهب خود،كلماتي روشن و گويا پيرامون شخصيت بزرگ و جهاني امام حسين (ع) بيان داشته اند تا به جايي كه گاندي احياگر و انقلابي بزرگ هندي و رهبر مبارزات آزادي طلبانه مردم هندعليه استعمار فرتوت ِ بريتانياي كبير صريحاً اعلام مي كند كه من چيز تازه اي براي مردم نياورده ام ، اگر بخواهيد هند را نجات دهيم واجب است همان راه حسين بن علي را بپيماييم . يعني راه نجات ، همان خط مبارزاتي حسين بن علي (ع) رهبر بزرگ شيعيان مي باشد.

محمدعلي جناح مي گويد: «براي حسين ممكن بود زندگي خود را با تسليم شدن به اراده يزيد نجات بخشد، اما مسئوليت بزرگ پيشواي اسلام اجازه نمي داد كه يزيد را به عنوان خليفه بشناسد... در روي ريگ هاي تفتيده روح حسين فناناپذير برپاست .»

و اينك برگ سبزي تقديم صحنه سرخ كربلا مي شود. كاري كوچك و اندك دربرابر بزرگي و عظمت حركت ايثارگرانه امام حسين (ع) و ياران فداكار او. با اميد قبولي وپذيرش از جانب آن حضرت .