علاوه بر حضور مستمر و سازنده زنان در جامعه، در مقاطع خاصي از تاريخ، شرايط ويژه و

استثنايي رخ مي دهد كه حضور آنان در صحنه هاي سياسي - اجتماعي، ضروري مي گردد و نقشي حياتي مي يابد. يكي از حوادث مهم و منحصر به فرد تاريخ اسلام، قيام امام حسين(ع) است كه محصول مشترك ايثار و فداكاري زنان و مردان مي باشد و در اين قيام زنان حضوري فعال داشته و نقش مؤثر ايفا نمودند. به اعتقاد نويسنده اين نقش قبل از شهادت امام حسين(ع) به صورت غيرمستقيم و با تشويق و ترغيب همسران و فرزندان خود به حضور در صحنه آغاز و پس از حادثه عاشورا با ابلاغ پيام امام(ع) به سراسر قلمرو اسلامي با بهترين شيوه، به اوج خود مي رسد. اهل بيت(ع) در سخترين شرايط روحي و جسمي پس از روز عاشورا، سه شهر عمده و مهم كشور اسلامي - كوفه، شام و مدينه - را به گونه اي تحت پوشش تبليغاتي خود قرار داده اند كه در اندك مدتي پس از شهادت امام(ع) ثمرات و نتايج قيام بخوبي ظاهر گرديد. نويسنده همچنين در پايان، آثار و پيامدهاي حضور زنان در نهضت حسيني را براساس سير تاريخي به اختصار تشريح كرده است.