در مناقب مي فرمايد:

آخرين كسيكه از اصحاب سيد الشهداء عليه السلام به درجه رفيعه شهادت رسيد احمد بن محمد هاشمي بود، اين جوان در آخر كار خدمت سلطان دو عالم آمد و سلام كرد و اذن جهاد گرفت.

حضرت جواب سلام داد فرمود: جزاك الله خيرا، تو هم مي روي خدا تو را جزاي خير دهد.

احمد بن محمد در مقابل دشمن آمد و بدينگونه رجز انشاء نمود:



اليوم ابلوا حسبي و ديني

بصارم تحمله يميني






احمي به يوم الوغا عن ديني

پس با تن خسته همچون شير خشمگين بر آن قوم حمله برد، ابومخنف مي نويسد: آن شير فرزانه مردانه مي كوشيد و از دل مي خروشيد و مي گفت:



احمي به عن سيدي و ديني

ابن علي الطاهر الامين



پيوسته با آن قوم غدار مقاتله نمود تا هشتاد تن از سواران را به جهنم فرستاد فرياد الحذر الحذر از لشگر دشمن بلند شد باري بهر طرف كه مركب مي تاخت بوي مرگ به مشام دشمنان مي رساند و به هر جانب كه حمله مي كرد رنگ موت احمر به نظر مخالفان درمي آمد ولي افسوس كثرت دشمنان گواهي مي داد كه عاقبت اين دلير شهادت است لذا طولي نكشيد بازوي اين دلاور از قوت رفت و ساعتي نگذشت كه چندين زخم كاري بر وي رسيد و از مركب در غلطيد زمين سرش را به دامن گرفت، چند جلاد بي رحم بر سر وي تاختند و با شمشير و نيزه او را به شهادت رساندند