پس از شهادت جمعي از اصحاب يزيد بن شعشاء از امام عليه السلام رخصت گرفت و سپس رو به ميدان كارزار آورد و اين رجز را خواند:



انا يزيد و ابي مهاجر

كأنني ليث بغير حاذر



يا رب اني للحسين ناصر

و لابن سعد تارك و هاجر



بعد از اين رجز تير از تركش درآورد و هر كه را كه علامت خباثت بيشتر داشت نشانه تير نمود، هشت تير انداخت و پنج نفر را كشت و سه، چهار نفر را هم زخمي نمود.

امام عليه السلام بر تيراندازيش او را تحسين و آفرين نموده و فرمودند: اللهم سدد رميته و اجعل ثوابه الجنة.

و پس از دلاوريها و رشادتها كه از خود نشان داد شهيدش كردند.