ديگر از شهداء سرزمين پربلاء كربلاء جناب معلي بن المعلي است وي از شجاعان و دلاوران روزگار بود، پس از آنكه امام عليه السلام رخصت گرفت همچون شيري كه از قفس رها شده باشد خود را به وسط ميدان رساند نعره اي چون رعد قاصف بركشيد و اين رجز را خواند:



انا المعلي و انا بن البجلي

ديني علي دين حسين بن علي



اضربكم بصارم لم يفلل

و الله ربي حافظي من زللي



سپس حمله كرد بر لشگر و پيوسته از آن قوم مي كشت تا بيست و چهار نفر را به جهنم فرستاد و در اثناي مقاتله و هنگامه مجادله نامردي با گرزي گران او را از پاي درآورد، معلي بر زمين غلطيد آن گروه از خدا بي خبر دورش را احاطه كرده و وي را به غل و زنجير كشيده و نزد عمر بن سعد ملعون بردند و در حضور آن ناپاك ظالمي جلو آمد و گفت:

آفرين و مرحبا، عجب ياري و هواداري در حق مولاي خود نمودي سپس


شمشير از كمر كشيد و گردن آن مظلوم را زد.