پس از شهادت خالد بن عمرو، سعد بن حنظله تميمي عازم نبرد شد، وي از وجوه و اعيان اصحاب امام عليه السلام بود مرحوم ملا حسين كاشفي مي نويسد: وي در هيچ معركه اي از سيوف روي نتافت و پشت به دشمن نكرد، باري آن نامدار پلنگ آسا از صف لشگر جست و خود را خدمت امام عليه السلام رساند و اذن جهاد گرفت و آنگاه به شعشعه شمشير رخشان غبار ميدان را شكافت و خود را به قلب لشگر زد و جمعي را از حيات محروم نمود و در حال نبرد اين رجز را مي خواند:



صبرا علي الاسياف و الاسنة

صبرا عليها لدخول الجنة






و حور عين ناعمات هنة

يا نفس للراحة فاجهدنه



و في طلاب الخير فارغبنه

و بعد از مقاتله سخت و زيادي به تيغ نامردي عنيد از پاي درآمد و در زمره شهداء قرار گرفت رحمة الله عليه.