مرحوم شاهزاده فرهاد ميرزا در كتاب قمقام زخار مي نويسد:

ابن قولويه قمي عليه الرحمه در كتاب كامل الزياره باسنادش از ابن عبد ربه از مولانا ابي عبدالله امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه آنحضرت فرمودند:

لما صعد الحسين عليه السلام علي عقبة البطن قال لاصحابه:

اني لا اراني الا مقتولا.

قالوا: و ما ذاك يا اباعبدالله؟

قال عليه السلام: رؤيا رأيتها في المنام.

قالوا: و ما هي؟

قال: رأيت كلابا تنهشني اشدها علي كلب ابقع

هنگامي كه امام حسين عليه السلام بالاي وادي عقبه برآمدند به اصحابشان فرمودند: نمي بينم خود را مگر آنكه بدست دشمن كشته مي شوم.

اصحاب عرضه داشتند: چه طور؟

حضرت فرمودند: در خواب چنين ديدم.

عرض كردند: خواب چه بود؟

حضرت فرمودند: در خواب ديدم سگ هائي چند من را مي گزند كه موذي ترين آنها سگي بود پيس و مبروص.

سپس صاحب قمقام بعد از نقل اين روايت مي گويد:


بعد از منزل عقبه شرف دودمان عبد مناف (مقصود حضرت امام حسين است) منزل شراف را به قدوم سعادت لزوم مشرف فرمود و ابن عبد ربه در كتاب العقد مي گويد:

خبر شهادت مسلم بن عقيل در منزل شراف معروض افتاد، آنگاه امر كرد تا بسي آب برگرفتند و جانب مقصد توجه فرمود.